Pina Sfortunio

ABBUTTAMINT' D VELEN'
Abbuttamint' d velen',
n'ata riunion' d gastem'.
Cu cil' ch'addvent ner',
pur' si mo stev 'u seren'.
Abbuttamint' d velen',
'u sang tutt ind' a na ven'.
E nu b'cchijr d l'cuur
'ddvent succh 'e nirvatur'.
Abbuttamint' d velen',
e semp 'a stessa cantilen'.
Tu nint dic' e nint purt',
però quill'at st'c sturt.
Abbuttamint' d velen',
e intant' 'u fegh't s'anghien'.
Senza capì qual è 'u problem'.
Fors è stu munn tutt scem'.
da "gocce di poesia foggiane" - Vernacoliche)
Fuggi da Foggia...
e mè, l'amma f'nì c 'sta letanije?
Ije n'n a capisc 'sta fessarije
p'cchè a Foggia ije a vogghije bben; è a città mije!
Cert c stann nu sacc e fetendarije
ma a tutt i vann c stann, no? Sanda Lucije!
Fuggi da Foggia...
è sul 'na buscijie!
Rima amorosa
Tu sì p me 'na malatije,
n'addecrije e n'allegrije...
A me m magn a gelusije
p'cchè t vuless sul mije.
U cav'd
U cav'd d stanott m'ha addubbijate
e stammatin nind agghije acquacquagghijate!
M so svegliat c l'ucchije abbuttate
e a faccia abbufacchiate.
Chian chian sott a docc m'agghije abbijate
tutt sciangat e abbacate.
Sott a l'acqua m so abbandunate;
m send 'nat e ttand e i forz agghije adunate.
Mo, nu poc angor addulurate e acciungate,
o' mar m n voc... e torn pur abbrunzate!