Pino De Maio

'U Penziunàte.

Dope tant'anne d'onoràta carrire 'nu bèlle jurne me sènde chiama', sènza sapè nè lègge nè scrive, d'o càpe mèje chè me dicèje < Uè, paisàne, mò te nè ijè >.

La' pe la' nen capèje a chè se refèrève, sole quanne me dicèije < Tanta augùrije e pe cint'anne gudatille sta' crianze >.

Subete a càpa meje 'nu zùmbe arrèta faceije quanne ancòre diciannovènne da studènte passàje a fa 'u'mbiègàte. 'Na dumande me venèje; e mò c'hagghia fa' ?.

Passe 'nu jurne, 'nu mèse eppure 'n'anne fra pranzette, cenètte e banchètte, 'nu penzire me venèje; turna' 'a scòle vularrije e accussi facèje.

All'Univèsita' d'u crucèse me scrivèje e qua' chè m'hanne acculturàte sope a tanta còse, facènneme turna' 'e timpe d'a scòle quanne studijàve, sèppure vagamènte, storije e giografije de sta' tèrre bèlle, andò sò nàte ije.

Ringraziamènte

Eppure quist'anne tra 'nu ballètte e 'nu zumbitte , 'na leziòne e 'na cantàte l'anne acadèmiche è zumbàte .
'Na còse èje pure cèrte chè chiù acculturàte ce truvàme .
Parècchje nen sapèvene nè chi ère Federiche , nè chè avèsse fatte de cussi strabiliante , tande mène sapèvene chè stà FOGGE avève avute timpe arrète ricchèzze e risonanze e pèrciò chè 'nu grazije a tutte vogghje dà , dè docènte o sinneche Landèlle chè ce pèrmètte a mè e n'ate e 100 , d'imparà e acculturà sènza manche 'na lire caccià a storije assàje bèlle de stà città.
Vogghia rengrazià Giacinte chè che tanta jucarille vicchje assàje arrète cu timpe cià purtàte .
Vogghia pure ringrazià 'u docente Lopolite , 'u maeste Bompènsire , Fèrnande e Tannoie chè cu ditèttore e tutte quande l'ate ancore hanne fatte de sta scòle 'nu bèlle retrove ricche de tanda bèlli cose .
Io Pinuccio vogghje ringrazià n'amiche de nome Giggene Marmorino chè è riuscite inde n'imprèse che manghe io ce crèdève , turnà a 'na scole chè manche sapève chè esestève .
E mò signori miei , n'applause forte vularrije da tutt'i prèsènte all'amiche FRANCO GAROFALO chè ha luttàte cumè 'nu lione pe nen lassà sta scòle , ogge orfane de 'nu GRAN SIGNORE.